8 Ιουν 2013

OΛΑ ΕΧΟΥΝ τη ΛΥΣΗ τους…


OΛΑ ΕΧΟΥΝ τη ΛΥΣΗ τους…



- Βρισκόμαστε μέσα σε μια αμαξοστοιχία που σύρει 9 βαγόνια και οδηγείται βάσει «ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ»
 - με σταθερή ταχύτητα σ’  ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας.

 Οι επιβάτες – μαζί με το πολύτιμο  φορτίο που περιέχουν τα 9 βαγόνια – «ενδιαφέρουν» εκείνους που οδηγούν (και κατέχουν) την ατμομηχανή του τραίνου.


 Ορισμένοι –ίσως και αρκετοί- απ’ τους επιβάτες έχουν αντιληφθεί «που οδηγούνται»
 (δηλ. Τον τελικό προορισμό τους – που είναι  μετατροπή τους σε σκλάβους – δούλους και – βέβαια -  απόλυτη  εκμετάλλευση του πολύτιμου φορτίου από εκείνους που οδηγούν το τραίνο. 

Μερικοί απ’ τους επιβάτες δοκιμάζουν  να εισέλθουν στο χώρο του μηχανοδηγού:
 ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ!   
Οι πόρτες είναι θωρακισμένες και τα παράθυρα επτασφράγιστα και αλεξίσφαιρα. 
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι «ενήμεροι»
 (για τον προορισμό) επιβάτες έχουν ν’ αντιμετωπίσουν
 – εκτός απ’ τους «σερίφηδες του τραίνου»
 - κι την αμφισβήτηση – αδράνεια – καχυποψία των «υπνωτισμένων», ταλαιπωρημένων, παραδομένων
 (και τρομοκρατημένων…) συνεπιβατών
 – που πιστεύουν στη … θεωρία:

 «Καλύτερα με μια ΞΕΝΗ ατμομηχανή πάνω σ’ ένα τραίνο που πηγαίνει – έστω σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης – παρά να κουραζόμαστε για να φτιάξουμε τη δική μας ατμομηχανή!»

- Και το πιεστικό ερώτημα που τίθεται 
(ενώ ο χρόνος τρέχει…) είναι:
 «Πως σταματά αυτό το τραίνο; 
Πως μπορούν να σωθούν οι επιβάτες
 – μαζί με το πολύτιμο φορτίο που περιέχουν τα 9 βαγόνια;»

Ακόμα και το πιο δύσκολο πρόβλημα έχει τη λύση του…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συνολικές προβολές σελίδας