Εχασαν-λοιπόν-οι λέξεις τα νοήματά τους;
Μιλάς γι΄αγάπη κι΄οι άλλοι νομίζουν ότι
είσαι η ¨Μητέρα Τερέζα¨
(-ή ανήκεις σε κάποια αίρεση...)
-Μιλάς για Ανοιξη κι΄οι άλλοι αναρωτιούνται
¨που βρίσκεις χρόνο και κουράγιο¨
να ονειρεύεσαι ανθισμένους αγρούς
και ΙΔΑΝΙΚΟΥΣ- ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΥΣ Ερωτες.
Οι ¨έννοιες¨ των λέξεων ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ¨ΛΙΓΟΥΣ¨
αφού ¨οι πολλοί¨ -υπεραπασχολημένοι διαρκώς- ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ πώς η γλώσσα τους, την αλήθεια ΞΕΧΑΣΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ.
-Μιλάς για λογική, δικαιοσύνη, χαρά, αρμονία, ομορφιά
κι΄όλες αυτές οι έννοιες έγιναν ¨άγνωστες λέξεις¨,
σ΄ένα πλήθος (πού το κατευθύνουν ανασφάλειες
και καταναλωτικές μανίες.)
-Μιλάς για Ελευθερία, ισότητα, δημοκρατία, αλληλεγγύη
κι΄ οι διπλανοί σου φωνάζουν: ¨από ποιό κόμμα τα παίρνεις
φίλε; -παράτα μας!¨
.........................................................................................
Κανείς πιά δεν πιστεύει ΤΙΠΟΤΑ (μονάχα στο χρήμα
και στη ¨βόλεψη του¨...)
Οι πιό απλές λέξεις γίνανε ¨ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ¨.
Μα ο ¨νέος Μεσαίωνας¨ που ζούμε θα φέρει
-αργά ή γρήγορα την ¨Αναγέννησ稴.
Και τότε, οι έννοιες των λέξεων ΚΑΙ Τ΄ΑΛΗΘΙΝΟ ΝΟΗΜΑ
ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ, θα ξανανέβουν θριαμβευτικά στο θρόνο τους!
-Υπομονή ως τότε...
(χωρίς να προδίδουμε ΤΗ ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ που έχουμε:
-ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ!)
