-Η παρακάτω ιστοριούλα είναι μάλλον διδακτική.
-΄Ηταν ένα σκουλίκι που προσπαθούσε να επιβιώσει με ό,τι έβρισκε καταγής στο χώμα.
- Μια μέρα ένας δυνατός άνεμος το πήρε και το σήκωσε, ακουμπώντας το σε μία τριανταφυλλιά, κάνοντάς το να σκεφτεί:
-Τι χαζό που ήμουν ως τώρα, νομίζοντας πως η ζωή μου όλη, ήταν το χώμα...Υπάρχουν και καλύτερες τοποθεσίες να βρίσκεται κάποιος. ..
...Εδώ στην Ελλάδα δεκαετίες ολόκληρες , ένας ολόκληρος λαός, ξεπούλαγε ψήφους και αξιοπρέπεια για λίγα χαρτονομίσματα, για μια θεσούλα εδώ ή εκεί...
-Που να φανταζόταν -ο ΄Ελληνας- ότι στη Δυτική Ευρώπη ( και αλλού, σε Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία ), οι πολίτες δεν δέχονταν την υποτίμηση της οντότητας τους από το κράτος, τις επιχειρήσεις και τα κάθε είδους συμφέροντα.
-Μένει να δούμε τι είδους άνεμος θα μας οδηγήσει σε καμιά τριανταφυλλιά!
-Φοβάμαι ότι μπορεί να είναι ...θύελλα (ας είναι! ).
